Glunderend kijkt ze om zich heen. Een kleine vrolijke en leuk geklede vrouw van begin tachtig. De workshop veiligheid voor ouderen is bijna afgelopen. Hoewel het uitdrukkelijk geen workshop in zelfverdediging is, heb ik net gevraagd wat het hardste gedeelte van ons lichaam is dat we indien nodig zouden kunnen gebruiken. De deelnemers zijn bijna allen vrouw en vitaal. De gemiddelde leeftijd deze ochtend is 78!
De kleine vrouw roept: KNIE. Ze kijkt me even aan en begint te vertellen dat ze nog niet zo heel lang geleden een man een knietje heeft gegeven. We schieten allemaal in de lach. Ik zie het helemaal voor mij. ‘Voor een effectief knietje moet je er wel goed voor staan’ geeft ze ons nog mee. Dat doet de groep nog meer lachen. Wat een stoere vrouw.
Nee, met het hardste deel doel ik niet op de knie maar op de elleboog. Voor de meeste van deze ouderen zal een elleboog gemakkelijker te gebruiken zijn dan de knie. Met een elleboog bereik je waarschijnlijk de buik van de kwaadwillende of wellicht, bij een man, een pijnlijker gebied.
De groep is weer een en al aandacht. Ik druk ze op het hart dat als ze in een onprettige situatie terecht komen en dichtbij genoeg staan om een uithaal met een van de ellebogen te maken, ze dat moeten doen. En dat ze daarna snel weg moeten lopen. De kans is erg groot dat degene die kwaad wilde in verwarring achterblijft.
Van de vrouwen beginnen de ogen te glinsteren. De elleboog, die gaan ze onthouden.
Reacties
Een reactie posten